Technika gibbona polega na krótkotrwałym ruchu skoczkiem dół-góra bezpośrednio po wybiciu:
Odpowiednie wykonanie ruchu może przekładać się na nieco lepsze rezultaty (±1 m), zwłaszcza na mniejszych skoczniach, gdzie stosuje się zazwyczaj pełny, głęboki gibbon. Jak wspomnieliśmy, różnice w odległościach nie są jednak duże – nie bez powodu niniejszy wpis nie jest częścią poradnika „Jak skakać daleko”. Aby wykonać skutecznego i dynamicznego gibbona na telefonie lub tablecie, konieczna jest wyższa wartość czułości sterowania (ok. 7-10 do ustawienia w ustawieniach gry).
Technika stosowana głównie przez zaawansowanych graczy, niezalecana dla początkujących (nie gwarantuje dobrych wyników, a bez jej stosowania także możliwe jest dalekie skakanie, o czym przekonasz się, przeglądając naszą listę rekordów stylem klasycznym). Próba stosowania gibbona bez odpowiedniego opanowania wybicia i techniki lotu, a tym samym dobrych wyników w „klasyku”, nie ma większego sensu. Będzie to jedynie dodatkowe utrudnienie zniechęcające do gry.

Kontrowersje
Używanie gibbona bywa krytykowane jako nienaturalne lub czitowanie wykorzystujące błąd gry. Biorąc pod uwagę fakt, że gra nie jest wiernym symulatorem skoków narciarskich i zawiera wiele nienaturalnych elementów, argument ten wydaje się być nietrafiony. Podatność na gibbona jest z pewnością niezamierzoną niedoskonałością gry. Większość czołowych graczy postanawia jednak traktować to jak zwykłą cechę gry i dodatkową technikę do opanowania dla maksymalizacji osiąganych wyników (niejednokrotnie mając już w zanadrzu świetne wyniki także w stylu klasycznym i stosując obie techniki). Tym bardziej że jest ona jawna i każdy może ją stosować (jednak jak każda umiejętność, jej nabycie wymaga nieco czasu i dyscypliny).
